Een vorm van relatietherapie voor paren.
Volgens de methode van S. Johnson
Wat is EFT ?
EFT staat voor Emotionally Focused Therapy en is een model voor echtparentherapie dat gebaseerd is op de hechtings- en systeemtheorie.
Volgens de hechtingstheorie heeft iedereen de primaire behoefte om zich te hechten aan anderen; aan ouders, aan je partner, aan je kinderen.
Deze aangeboren hechtingsbehoefte en de ermee samenhangende angst voor scheiding en isolement, vormt een primaire drijfveer voor ons handelen.
De hechtingstheorie had aanvankelijk alleen betrekking op de relatie tussen kind en ouder.
De hechting tussen partners vertoont opvallend veel parallellen met die tussen baby’s en ouders.
Zo verloopt de hechting middels gelijke fases, van flirten naar eenkennigheid naar vertrouwen.
Centraal staat de behoefte aan veiligheid, vertrouwen en intimiteit.
EFT focust op de gevoelens en drama’s van relaties die ontregeld zijn.
Het stelt de emoties van de partners centraal en streeft naar een verbeterde emotie-interactie binnen het relatiesysteem.
Deze therapievorm richt zich op emoties, begrijpen van liefde en verbinding binnen de relatie.
- heeft een hoge slagingskans;
- kijkt naar communicatie – en gedragspatronen binnen relaties;
- kijkt naar de onderlinge verbinding en bereikbaarheid en verbetert deze;
- zoekt en vindt de zere plekken van vroeger;
- bouwt aan een veilige basis om moeilijke dingen te bespreken;
- is praktisch, helder gestructureerd en werkt volgens een protocol, is gericht op emoties en is effectief;
- verbetert de relatie, waarin de relatie het probleem vormt ;
- vergroot het zelfgevoel om, ook, andere problemen aan te kunnen;
- richt zich op het hier – en – nu;
- leert andere keuzes te maken;
- verbreedt nieuwe patronen van interacties en bestendigd deze.
Het doel in EFT is de emotionele beschikbaarheid, de responsiviteit tussen partners te verbeteren door:
- toegang krijgen tot de onderliggende gevoelens en emotionele reacties van de partners en zichtbaar maken dat deze beperkend zijn in de relatie;
- doorbreken van negatieve interactiepatronen;
- nieuwe interacties creëren.
Het proces in therapie heeft 3 fases :
- In kaart brengen van de problematische interactiepatronen ; de cirkel van negatieve interactiepatronen herkennen en begrijpen;
- Partners kijken naar hun eigen onderliggende hechtingsbehoeften, hun behoefte aan geruststelling en troost, erkennen en nemen verantwoordelijkheid van eigen behoeften, angsten en behoeften worden geuit en van elkaar geaccepteerd;
- Nieuwe interactiepatronen worden verstevigd en verankerd in het dagelijks leven. Men is meer responsief, accepterend en ondersteunend naar elkaar. Men stapt uit het patroon en leert hulp, steun en begrip te vragen. Bron: EFT Nederland